นี่คือ “งู”(หนามพุ่มไม้) เป็นงูพิษที่มีเกล็ดเหมือนหนาม

ถ้าหากพูดถึงสัตว์ที่อาจจะดูน่ากลัวสำหรับใครหลายๆคน นั่นคือสัตว์เลื้อยคลานที่มีมากมายหลากหลายชนิด หนึ่งในนั้นก็คือ งู ที่มีแบบทั้งมีพิษและไม่มีพิษแตกต่างกันไป

รูปที่ 1. งูหนามพุ่มไม้ (อ้างอิง: Thoughtco)

นี่คืองูหนามพุ่มไม้ (Spiny Bush Viper) สัตว์เลื้อยคลานที่มีถิ่นกำเนิดในแอฟริกากลาง สามารถพบได้ในเขตร้อนเช่นป่าฝน ชื่อวิทยาศาสตร์มาจากคำภาษากรีกที่แปลว่า มีขนและมีหาง เป็นงูพิษที่มีเกล็ดเหมือนหนาม พวกมันชอบปีนอยู่บนต้นไม้เกือบทั้งวัน พิษของพวกมันเป็นพิษที่ผลต่อระบบประสาทและอาจทำให้อวัยวะต่างๆตกเลือดได้ แต่ความเป็นพิษจะแตกต่างกันไป

งูหนามพุ่มไม้เป็นส่วนหนึ่งของวงศ์ไวเปอร์ได (Viperidae) และมีความเกี่ยวข้องกับงูพิษ เช่น งูหางกระดิ่งและงูพิษที่พบในพื้นที่เขตร้อนทั่วเอเชีย งูหนามพุ่มไม้เป็นสัตว์เลื้อยคลานขนาดเล็ก ซึ่งตัวผู้สามารถโตได้สูงสุด 73 เซนติเมตร และ 58 เซนติเมตร สำหรับตัวเมีย โดยตัวผู้มีร่างกายที่ยาวและเพรียวที่มีจะร่างกายที่กำยำกว่าของตัวเมีย ร่างกายของพวกมันปกคลุมด้วยเกล็ดที่มีสีเขียวหรือสีน้ำตาล ซึ่งทำให้พวกมันมีลักษณะเป็นเหมือนมีหนามแข็ง ทำให้พวกมันได้รับสมญานามว่างูหนามพุ่มไม้ โดยเกล็ดที่ยาวที่สุดจะอยู่ที่ส่วนหัวและค่อยๆลดขนาดลงทางด้านหลัง มีหัวเป็นรูปสามเหลี่ยมและกว้าง มีคอแคบ จมูกสั้น และดวงตากลมโตที่มีรูม่านตาเป็นวงรีในแนวตั้ง หางของพวกมันช่วยให้พวกมันสามารถจับ ปีน และห้อยตัวกลับหัวบนต้นไม้ได้

รูปที่ 2. งูหนามพุ่มไม้ (อ้างอิง: Thoughtco)

ถิ่นที่อยู่อาศัยของงูหนามพุ่มไม้ ได้แก่ ป่าฝน ป่าไม้ และหนองน้ำ เนื่องจากพวกมันเป็นนักปีนป่ายที่ยอดเยี่ยม จึงมักพบพวกมันที่ความสูงระหว่าง 900 -2500 เมตร เหนือระดับน้ำทะเล มีถิ่นกำเนิดในแอฟริกากลางและพบในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ทางตะวันตกเฉียงใต้ของยูกันดา แทนซาเนีย และเคนยา

งูเหล่านี้มักจะกินสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก นก กิ้งก่า และกบ พวกมันมักจะล่าเหยื่อบนต้นไม้เป็นส่วนใหญ่ แต่ก็สามารถล่าเหยื่อบนพื้นดินได้ พวกมันจะซุ่มโจมตีเหยื่อด้วยการโหนตัวจากต้นไม้หรือซ่อนตัวตามใบไม้และขดตัวเป็นรูปตัวเอสก่อนจะพุ่งเข้าใส่เหยื่อและฆ่าเหยื่อด้วยพิษของพวกมัน งูหนามพุ่มไม้เป็นสัตว์กลางคืน ใช้เวลากลางวันอาบแดดบนยอดต้นไม้ขนาดเล็กสูงจากพื้นประมาณ 3 เมตร

ฤดูผสมพันธุ์ของงูหนามพุ่มไม้จะเกิดขึ้นในช่วงฤดูฝนระหว่างปลายฤดูร้อนถึงเดือนตุลาคม พวกมันจะโตเต็มวัยระหว่างอายุ 2-3 ปี พวกมันเป็นโอโววิไวพารัส (Ovoviviparous) คือเป็นการผสมภายในตัวเมีย แต่ไข่ที่ได้รับการผสมแล้วจะได้รับอาหารจากไข่แดงภายในตัวไข่เอง ซึ่งไม่ได้รับอาหารจากตัวแม่เป็นระยะเวลาเวลา 6-7 เดือน ก่อนที่จะให้กำเนิดลูกครั้งละ 9 ถึง 12 ตัว ในเดือนมีนาคมหรือเมษายน ลูกเหล่านี้มีความยาวทั้งหมดประมาณ 15 เซนติเมตร มีสีเขียวเข้มมีลายหยัก พวกมันจะเปลี่ยนสีเหมือนตัวโตเต็มวัยหลังจาก 3-4 เดือน เนื่องจากพวกมันอาศัยอยู่ในที่ห่างไกลจากมนุษย์ นักวิทยาศาสตร์จึงไม่ทราบอายุขัยของพวกมันในป่า แต่พวกมันสามารถมีชีวิตอยู่ได้มากกว่า 12 ปี ในกรง

งูหนามพุ่มไม้ยังไม่ได้รับการประเมินโดยสหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) ประชากรของพวกมันไม่ค่อยมีใครรู้มากนัก เนื่องจากพวกมันอยู่ห่างไกลและออกหากินเวลากลางคืน

รูปที่ 3. งูหนามพุ่มไม้ (อ้างอิง: Thoughtco)

เนื่องจากสถานที่ห่างไกลของที่อยู่อาศัยของงูเหล่านี้จึงไม่มีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์มากนัก พิษของพวกมันเป็นพิษต่อระบบประสาทและอาจจะส่งผลให้อวัยวะภายในตกเลือดอย่างรุนแรง หากถูกงูพิษชนิดนี้กัดจะทำให้ท้องเจ็บปวด บวม และมีเลือดออกได้ในกรณีที่ร้ายแรง ความเป็นพิษจะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับงู ตำแหน่งที่ถูกกัด และแม้แต่สภาพอากาศและระดับความสูงในปัจจุบัน

เช่นเดียวกับสปีชีส์เอเธอริส (Atheris) ทั้งหมด ปัจจุบันยังไม่มีเซรุ่มต้านพิษที่เฉพาะเจาะจง และหากไม่ได้รับการปฐมพยาบาล การถูกกัดอาจจะถึงแก่ชีวิตได้ อย่างไรก็ตาม การถูกกัดนั้นค่อนข้างหายากเนื่องจากสถานที่ห่างไกลและนิสัยชอบออกหากินเวลากลางคืน

อ้างอิง: Thoughtco, A-z-animals